z cicha pęk

z cicha pęk I {{/stl_13}}{{stl_8}}przym. {{/stl_8}}{{stl_7}}'o człowieku: z pozoru cichy, potulny, a w rzeczywistości zaskakująco zdolny do przewodzenia towarzystwu, inteligentny, bystry, wesoły': {{/stl_7}}{{stl_10}}Nie wiedziałem, że on taki z cicha pęk, w pracy boi się odezwać, a tutaj oczarował wszystkie panie. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}\ {{stl_20}}

{{/stl_20}}z cicha pęk II {{/stl_13}}{{stl_8}}przysł. {{/stl_8}}{{stl_7}}'nagle, wtedy, gdy nikt się nie spodziewał i w zaskakujący sposób': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wyrwać się, odezwać się, wyskoczyć z czymś z cicha pęk. {{/stl_10}}